MURAT'IM-11.BÖLÜM

11.BÖLÜM

Murat henüz yeni evli olduğu için, ilk olarak Ali’nin Diyarbakır’dan çıkıp yerleşecekleri uygun bir yer bulması için önden İstanbul’a gönderildi. Ali, Murat’ı bu mutlu gününde yalnız bıraktığı için üzgün olsa da, yapacakları başka bir şey yoktu. Cemaatin talimatıyla ellerini çabuk tutmaları istenmişti kendilerinden. Bu talimata riayet eden Ali, en kısa zamanda İstanbul’a gitti.

Üç aylık bir ayrılığın ardından Ali, İstanbul’a yerleşmenin kendileri için pek güvenli olmadığını, sebepleriyle birlikte Cemaate bildirdi. Cemaat, Ali’nin bildirdiği gerekçeleri makul gördüğünden, onların İstanbul yerine, kendilerinin uygun buldukları başka bir şehre taşınmalarını istedi.

Ali, Diyarbakır’a döndükten sonra Murat’ın evinde misafir olarak kalmaya başladı. Arandıklarından dolayı pek dışarı çıkamadıklarından, bu durum can sıkıntısına sebep oluyordu. Bu sorunu hal etmek için Murat ve Ali istişare edip, yerleşmek için en uygun yerin, Bursa şehri olduğuna karar verdiler. Bunun için girişimlerde bulunup, Bursa’daki Cemaat mensuplarıyla irtibata geçip, onların aracılığıyla ev aramaya başladılar. Takdir-i İlahi olsa gerek, kendileri için uygun bir ev bulunamadığından, taşınma işi gecikiyordu. Cemaat sürekli olarak Murat ve Ali’nin durumunu sorup, onların taşınma durumları hakkında bilge alıyordu. Polis çemberinin her geçen gün bu ikisi için giderek daraldığının farkına varan Cemaat, bu fertlerini korumak adına, onların hiç vakit kaybetmeden bir an önce Diyarbakır’dan çıkmaları için talimat verdi.

Murat ve Ali, Cemaatin isteği üzerine rahatça yerleşebilecekleri bir tek Tarsus’tan başka alternatiflerinin olmadığını, bunun da riskleri olduğunu Cemaat bildirmeleri üzerine Cemaat durumun vahametini bildiğinden, geçici olarak da olsa şimdilik Tarsus’a yerleşmelerini istedi.

Murat ile Ali, Cemaatin kesin kararının ardından Tarsus’a yerleşmek için girişimde bulundular. Birlikte Tarsus’a gidip Murat’ın akrabalarında bir müddet kaldıktan sonra, kendileri için uygun iş ve ev buldular. Ardından da, Diyarbakır’dan Tarsus’a taşındılar.

Ali’nin kısa bir süre daha Murat’ın misafiri olarak kalmasına karar verilmişti. Murat ile Ali, sabah, birlikte işe gidip iş çıkışı bir yerde buluşup, birlikte eve geliyorlardı. Murat ile Ali’nin kabiliyetleri bir birinden farklıydı. İkisi bu farklı kabiliyetleri sayesinde güzel bir ekip olmuşlardı. Murat’ın zekâsı ve Ali’nin el becerisi birleşince, ortaya güzel bir uyum çıkıyordu. En kısa zamanda çevredekiler tarafında tanınmaya başlanan Murat ile Ali, kardeş olduklarını söylediklerinde bu o kadar inandırıcıydı ki, bu konu da hiç zorluk çekmiyorlardı.

Tarsus’a yerleşmelerinin ardından Murat’ın ailesi ve akrabaları, Murat’ın Tarsus’a taşınma kararına bir anlam verememişlerdi. Ailesi bunun, evliliğin etkisiyle alınmış bir karar olduğuna inanıyordu. Akrabaları ve bir zamanlar kendisine evlenme teklif edilen Esma, bunun altında başka manalar arıyorlardı. Murat bunların hiç birine cevap vermeyip, ortalıkta dolaşan dedikodulara aldırmadan hizmetlerine devam ediyordu.

Murat ile Ali’nin Tarsus’a yerleşmelerinin ardından, Tarsus’ta Cemaat çalışmalarındaki gelişmeler kendisini göstermeye başlamıştı. Murat’ın Tarsus’a yerleşmesinden kısa bir süre sonra, bir oğlu oldu. Bu çocuk ailede yeni bir sevinç havası oluşturmuştu. Sıkıntılarını kendilerine unutturmuş, dertlerini hafifletmişti.

Murat ile Ali’nin Cemaat hizmetlerindeki faaliyetleri çok kısa bir süre içinde, polis tarafından takip altına alınmaya başlandı. Polis takibini fark eden Murat ile Ali, durumu Cemaate bildirip bu konu hakkında Cemaatin vereceği kararı beklemeleri fazla uzun sürmedi. Cemaat, Murat ile Ali’nin en kısa zamanda Tarsus’u terk etmelerini istedi. Murat ile Ali, Cemaatin kararına uyarak, kimseye bir şey demeden Tarsus’tan çıkıp Mersin’e yerleştiler.

Evlerini taşımalarından dört gün sonra polis, Tarsus’ta daha önce oturdukları eve baskın yaptı. Evde aradıkları şahıslar yerine daha dün taşınmış olan bir aileyle karşılaşmaları, polisler için sürpriz oldu. Bu yenilgiyi kabullenemeyen Tarsus emniyeti, Murat’ın Tarsus’taki tüm akrabalarının evlerine baskın yapıp, Murat’ı ve yanındaki arkadaşı Ali’yi sordular.

Oysa akrabalarının, Murat ve Ali’nin Tarsus’tan çıktıklarından bile haberleri yoktu. Bu durum karşısında şaşırmışlardı. Durumu Murat’ın anne ve babasına haber verip, Murat’ın ortalıktan kaybolduğunu söylediklerinde Murat’ın babası ve annesi, hiç vakit kaybetmeden Tarsus’a gelip çocuklarının akıbetini öğrenmeye çalıştılar. Murat’ı, çalıştığı iş yerinde ve oturduğu evde bulamayan babası, çocuğunun yakalanmış olabileceğinden endişe ettiğinden karakola gidip oğlunu sorduğunda, kendini sorguda buldu. Oğlu hakkında bilgisi olabileceği endişesiyle sorgulanan babası, çocuğunun yakalanmadığını anladığı için seviniyordu. Sorgusunun ardından, oğlu hakkında bilgisi olmadığına karar verildikten sonra serbest bırakıldı.

Babası daha önce yerleşmiş olduğu Tarsus’ta tanıştığı Cemaat mensubu bazı şahısları ziyaret edip, onlardan oğlu hakkında bilgi almayı umuyordu. Ama istediği bilgiyi alamadan eve dönmüştü. Babasının Tarsus’a gelip oğlunu sorduğunun haberi Cemaate geldiğinde, babasına “Oğlunun iyi olduğunu söyleyin” diye bir mesaj iletildi. Babası, Cemaat tarafından verilen bu mesaj sayesinde rahatlamıştı.